تقسیم بندی موسیقی

یكي ازمشكلات موسيقي امروز ما عدم وجود تقسيم ، تعريف و دسته بنديهاي موسيقي است.

به طور كلي موسيقي ايران از ديدگاه برخي از موسيقدانهاي ايراني به دو نوع تقسيم مي شود:

 يكي موسيقي عاميانه كه شامل موسيقي رديف دستگاهي ، موسيقي نواحي مختلف ايران و

موسيقي مذهبي و آييني است ، و دوم موسيقي هنري كه شامل موسيقي كلاسيك بين المللي و

موسيقي ملي است . اما اين نگاه ، نظر موسيقي شناسان قرن نوزدهم اروپاست كه موسيقي را به

دو دسته تقسيم مي كرده اند: موسيقي عاميانه شفاهي كه بيشتر از شرق به اروپا رفته است، كه آ

ن موسيقي پس از قرن 14 و 15 مكتوب شد و در قرن 16 يعني دوره رنسانس ، باخ آن را به

موسيقي هنري تبديل كرد و نوع دوم موسيقي ، موسيقي هنري است . به دليل اين تقسيم بندي ،

غرب موسيقي فرهنگهاي ديگر را به دليل شفاهي بودن هارموني نداشتن و ... عاميانه تلقي مي

كند و هنري نمي داند . در حالي كه از نظر علم اتنوموزيكولوژي اين نظر قابل قبول نيست .

زيرا موسيقي بسياري از نقاط مختلف ايران ويژگيهاي زيبا و هنري دارد كه كاملاً بر همه

روشن است.

اگر چه امروزه نيز برخي معتقدند موسيقي رديف ابتدايي و عاميانه است، اما با مطالعه مي توان

اثبات كرد كه اين موسيقي علمي، با شكوه ، با معنا و هنري است و جايگاه خاصي در بين

موسيقي فرهنگهاي مختلف دارد. در يك بررسي مي توان متوجه شد كه در ايران علم نظري

موسيقي ما از زمان فارابي و ابن سينا وجود داشته است. موسيقي ما بعد از اسلام به موسيقي

مقامي تبديل شد و در اوايل دوره قاجار با تغيياتي به موسيقي رديف تبديل گشت. اين بدين معناست

كه ما دوره هاي مختلف ، سبكها و انواع مختلف موسيقي نيز در كشورمان داشته ايم.

برای مطالعه ی تمام متن به ادامه ی مطلب مراجعه فرمایید.